روزی مردی، حضرت عیسی علیه السلام را دید که باعجله و شتابان به جانب کوهی می‌گریزد.
با تعجب به دنبال او دوید و گفت: برای چه فرار میکنی؟ از بهر رضای خدا لحظه‌ای به ایست و بگو!
حضرت عیسی فرمود: از احمق می‌گریزم، برو و مانع من نشو.
مرد پرسید: مگر تو نیستی که کر و کور را شفا دادی و نفس مسیحایی‌ات مرده را زنده کرد؟
و در مشتی گِل دمیدی و آن گِل‌ها را تبدیل به پرنده کردی؟
پس تو هرچه خواهی میکنی که ای روح پاک!
حضرت مسیح گفت: به ذات پاک خداوند و به صفات پاکش سوگند می‌خورم:
که اسم اعظم خداوند را که اگر بر کوه بخوانم بی تاب می‌گردد.
اما نه یک بار که هزار بار از روی مهر و محبت بر دل احمق خواندم، ولی سودی نداشت!
مرد پرسید: حکمت چیست؟ چرا دعایت آن جا اثر کرد ولی این جا درمانی نکرد؟
گفت: رنج احمقی، قهر خداست ولی رنج کوری، ابتلاست.
ابتلا و بیماری رنجی است که باعث رحم دیگران میشود
اما احمقی رنجی است که باعث زخم و قهر دیگران می‌گردد و مانند داغِ خداوند است که بر جان هرکس بخورد، همچون قفلی که مهر و موم شده باشد هیچ دستی نمی‌تواند برای آن چاره‌ای بیابد!
امام علی علیه السلام:
از احمق بر حذر باش؛ زيرا آدم احمق، خودش را اگر چه بدكار باشد نيكوكار مى‌داند
و ناتوانيش را زيركى و شرّ و بديش را خير و خوبى مى‌شمارد.
همچنین فرمود:
آدم احمق، با تحقير و خوارى هم درست نشود.
حکایت‌ها و پندها
نهج‌السعادة ۳/۲۲۵
#داستانهای_آموزنده
قرآن كريم ، جفر جامع نظام هستى
احمق ,ولی ,خداوند ,السلام ,علیه ,حضرت ,است که ,حضرت عیسی ,از احمق ,علیه السلام ,السلام از
درباره این سایت